تنها ۹ فرودگاه کشور بین المللی است
در حال حاضر ۵۹ فرودگاه در کشور وجود دارد که ۵ فرودگاه از فرودگاههای تحت مالکیت مناطق آزاد و نیروهای نظامی و ۵۴ فرودگاه تحت مالکیت شرکت فرودگاههای کشور است.
از ۵۴ فرودگاه تحت مالکیت شرکت فرودگاه های کشور ۹ فرودگاه با مجوز بینالمللی، ۲۵ فرودگاه دارای مرز هوایی و ۲۰ فرودگاه داخلی فعالیت میکند که فروگاههای بینالمللی مهرآباد، فرودگاه بین المللی امام خمینی، فرودگاه شهید هاشمی نژاد مشهد، فرودگاه شهید بهشتی اصفهان، فرودگاه بندرعباس، فرودگاه شهید مدنی تبریز، فرودگاه زاهدان ، فرودگاه شیراز و فرودگاه یزد ، ۹ فرودگاه بینالمللی کشور است.
فرودگاه های داخلی :
فرودگاههای آبادان، اراک، اردبیل، ارومیه، اهواز، بجنورد، بم، بندرلنگه، بوشهر، بیرجند، خرمآباد، رشت، رفسنجان، زنجان، ساری، سبزوار، سنندج، سیرجان، شهرکرد، کرمان، کرمانشاه، لارستان، گرگان، لامرد و همدان ۲۵ فرودگاه دارای مرز هوایی و فرودگاههای ابوموسی، ایرانشهر، ایلام، پارسآباد مغان، جهرم، جیرفت، خوی، داراب، رامسر، زابل، زرقان، سراوان، سمنان، سهند، شاهرود، طبس، فسا، کلاله، نوشهر و یاسوج نیز ۲۰ فرودگاهی است که فقط پروازهای داخلی از آنها صورت میگیرد.
درآمد فرودگاه ها :
نگهداری فرودگاهها سالانه هزینه زیادی دارد و این در شرایطی است که بسیاری از فرودگاهها زیان ده است و فقط چند فرودگاه از جمله فرودگاههای بین المللی مهرآباد، مشهد، شیراز و امام خمینی(ره) اقتصادی و سودده محسوب می شود و درآمد این فرودگاهها هزینه آنها را پوشش میدهد و هزینههای سایر فرودگاههای زیان ده نیز از محل درآمد فرودگاههای اقتصادی و منابع شرکت فرودگاههای کشور اداره میشود تا فعالیت آنها همچنان ادامه داشته باشد و این مناطق از داشتن فرودگاه محروم نشود.
فرودگاه های کوهستانی :
تعدادی از فرودگاههای کشورنیز به علت کوهستانی بودن با محدودیت پرواز در شب مواجه است و این فرودگاهها نیازمند هواپیماهای خاص این مناطق است. در فرودگاههای کوهستانی مانند ایلام، یاسوج، خرمآباد، سنندج و بجنورد به علت کوهستانی بودن امکان پرواز در شب برای آنها محدودتر است و در جهان از هواپیماهای خاصی که توان عملیاتی شدن در این مناطق را داشته باشد استفاده میشود اما چون این نوع ناوگان پروازی در کشور وجود ندارد ، در این فرودگاهها با محدودیت پرواز در شب مواجه هستیم.
فرودگاه ها با محدودیت زیر ساختی :
برخی دیگر از فرودگاهها به علت محدودیت زیرساختی در بخش باند پروازی به هواپیماهای کوتاه بُرد و سبک نیاز دارد چرا که طول و وضعیت سطوح پروازی این فرودگاهها به گونهای نیست که امکان نشست و برخاست هواپیماهای متوسط و پهن پیکر درآنها وجود داشته باشد؛ ضمن اینکه در بسیاری از فرودگاهها به علت نبود تقاضای کافی برای شرکتهای هواپیمایی توجیه استفاده از هواپیماهای متوسط و بزرگ برای استفاده در این فرودگاه ها وجود ندارد.
از طرفی با رشد صنعت حمل و نقل هوایی، افزایش تعداد پروازها و تعداد مسافران تجهیز و توسعه فرودگاههای کشور امروز به شدت احساس میشود. برای اثبات این موضوع آمار و رشد پروازها و تعداد مسافران در سالهای اخیر را مرور می کنیم .
آمارجابجایی مسافران
پارسال ۴۲ میلیون و ۹۸۲ هزار و ۸۶۴ مسافر با ۳۴۴ هزار و ۹۶۵ پرواز داخلی و بینالمللی از ۵۴ فرودگاه کشور جابجا شدند؛ این در حالی است که در سال ۱۳۸۴ یعنی ۱۹ سال قبل ۲۴ میلیون و ۱۱۵ هزار و ۱۴۵ مسافر با ۲۰۹ هزار و ۱۰۸ پرواز داخلی و خارجی جابجا می شدند.
آمار پروازی و مسافری سال ۹۳ را اگر با ۱۰ سال قبل یعنی سال ۸۴ مقایسه کنیم مشاهد میشود تعداد پروازهای کشور در سال گذشته نسبت به سال ۸۴ حدود ۶۰ درصد و تعداد جابجایی مسافران در بخش حمل و نقل هوایی نیز در این بازه زمانی حدود ۵۶ درصد افزایش یافته است.
این میزان افزایش پرواز و تعداد مسافران نشان میدهد زیرساخت های فرودگاهی کشور نیاز به سرمایه گذاری بیشتری دارد.
لازمه توسعه صنعت هوانوردی کشور، توسعه فرودگاههاست؛ زیرا تا زیرساخت فرودگاهی مناسب موجود نباشد حتی با وجود ناوگان مناسب امکان رونق این بخش نخواهیم بود.